Τρεις Βραζιλιάνοι φίλοι της Ελλάδας, που πριν μερικά χρόνια αγωνίστηκαν με την φανέλα ελληνικών συλλόγων σε ΕΒΤ Μasters, βρίσκονται ξανά στην χώρας μας, με την Εθνική τους, για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Beach Handball 2022.

Πρόκειται για τους εν ενεργεία διεθνείς παίκτες Αμαράλ Νέλσον (AMARAL Nailson), Πιρές Ζιλ (PIRES Gil) και τον τεχνικό διευθυντή της Βραζιλίας, Εστέβες Γκιούλιβερ Ουέλιγκτον, που μόνο ευχάριστες… θύμησες έχουν από την Ελλάδα. Αξιοσέβαστοι στο beach handball, με διεθνείς τίτλους σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο, στοχεύουν σε ένα ακόμη μετάλλιο στον Καρτερό. Ωστόσο η κουβέντα μαζί τους δεν έγινε για τις τωρινές τους φιλοδοξίες.

Ας αφήσουμε όμως να μας τα πουν οι ίδιοι, ξετυλίγοντας το… κουβάρι των αναμνήσεων τους, ενώ αναφέρθηκαν στις νέες εγκαταστάσεις του Καρτερού, αλλά και τον καιρό της Ελλάδας, που θυμίζει…. Βραζιλία, ενώ έπλεξαν το… εγκώμιο του προπονητή της Εθνικής ανδρών, Γιάννη Λαζαρίδη:

Αμαράλ Νέλσον

«Έπαιξα το 2016 στην Θεσσαλονίκη με την φανέλα του Κιλκίς. Πήραμε την πρώτη θέση και ήταν κάτι υπέροχο. Θυμάμαι κάθε στιγμή, ο κόσμος ήταν ζεστός και η οργάνωση των αγώνων εξαιρετική. Από τότε δεν ήρθα ξανά στην Ελλάδα και είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι τώρα στην Κρήτη.

Οι εγκαταστάσεις είναι τέλειες. Η ατμόσφαιρα φοβερή και όλοι οι άνθρωποι φιλικοί».

Γιατί όμως επέλεξε να παίζει handball και όχι ποδόσφαιρο, που είναι το εθνικό σπορ της Βραζιλίας;

«Είναι πιο σίγουρο για μένα να αγωνίζεσαι με τα χέρια, παρά με τα πόδια. Γι' αυτό και δεν ασχολήθηκα καθόλου με το ποδόσφαιρο. Έχουμε πάντως στην χώρα μου υψηλό επίπεδο στο beach handball με διεθνείς επιτυχίες».

Σχολιάζοντας τον ζεστό καιρό του Ηρακλείου τόνισε:

“Μια χαρά είναι. Αντέχουμε να παίζουμε και με περισσότερους βαθμούς κελσίου. Ο καιρός στην Κρήτη είναι καυτός, αλλά αυτό δεν μας επηρεάζει, έχουμε συνηθίσει».

Ενώ στο άκουσμα του ονόματος του προπονητή της Εθνικής ανδρών, Γιάννη Λαζαρίδη, το πρόσωπό του έλαμψε:

«Έχουμε ισχυρούς δεσμούς βαθιάς φιλίας! Είναι ένα καταπληκτικό παιδί, με «χρυσή» καρδιά»!

Πιρές Ζιλ

«Θυμάμαι τον τίτλο που πήραμε στην Θεσσαλονίκη πριν έξι χρόνια (2016) με το Κιλκίς. Φοβερές στιγμές! Είχα πάρει και το 2014 την τρίτη θέση με την ίδια ομάδα! Έχω έντονες ευχάριστες αναμνήσεις από την Ελλάδα!

Θυμάμαι πολύ έντονα τα όσα έζησα το 2016 στην Θεσσαλονίκη. Ήμασταν όλοι μία παρέα. Ένιωθα σαν το σπίτι μου. Θυμάμαι ότι μετά τους αγώνες επισκέφτηκα την Αθήνα και πήγα στην Ακρόπολη. Πήρα και βιβλία για να διαβάσω για την Αρχαία Ελλάδα, που λατρεύω».

Στο ερώτημα Beach handball ή ποδόσφαιρο, απάντησε:

«Φυσικά για μένα beach handball και γενικά handball. Στην χώρα μου το ποδόσφαιρο είναι θρησκεία. Δεν συγκρίνονται τα δύο αθλήματα σε δημοφιλία. Φαντάσου ότι 10 παγκόσμια πρωταθλήματα να πάρουμε στο χαντμπολ, ισοδυναμούν με ένα Μουντιάλ που κατακτάει η Βραζιλία στο ποδόσφαιρο».

Για το Ηράκλειο και τις νέες εγκαταστάσεις που γίνονται οι αγώνες, τόνισε:

«Είναι από τις καλύτερες που έχω επισκεφτεί σε όλο τον κόσμο. Είναι καταπληκτικές, τις έχω αγαπήσει ήδη».

Ενώ αναφέρθηκε στην… Οδύσσεια του ταξιδιού από την Βραζιλία στην Ελλάδα:

«Η Ομοσπονδία χάντμπολ της Βραζιλίας, άλλαξε... χέρια μετά από 30 χρόνια. Και δυστυχώς είχαμε πολλά προβλήματα στην προετοιμασία μας. Φαντάσου ότι μάθαμε ότι τελικά θα έρθουμε στην Ελλάδα δύο μέρες πριν. Δεν ήταν σίγουρο ότι θα έρθουμε. Τελικά ήρθαμε με ταξίδι 68 (!) ωρών! Αλλάξαμε αρκετές πτήσεις, αλλά και χώρες. Απίστευτη ταλαιπωρία».

Σε ερώτηση για το πότε σκέφτεται να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, καθώς έχει γεννηθεί το 1982, αποκάλυψε:

«Ίσως σε ένα με δύο χρόνια σταματήσω, δεν ξέρω ακόμα. Μου ζήτησε ο προπονητής να αγωνιστώ σε αυτό το Παγκόσμιο, γιατί θεωρεί ότι η παρουσία μου είναι απαραίτητη για την ομάδα».

Κλείνοντας, μίλησε και αυτός με τα πλέον κολακευτικά λόγια για τον Γιάννη Λαζαρίδη:

“Tον έχω στην καρδιά μου. Είναι ο καλύτερος μου φίλος στην Ελλάδα»!

Εστέβες Γκιούλιβρ Ουέλιγκτον

“Θα μπορούσαν να μιλάω πολλές ώρες για τις αναμνήσεις μου από την Ελλάδα. Έχω παίξει beach handball με τις ομάδες του Παναιτωλικού (2011) και το Κιλκίς (2016, 2017).

Χαίρομαι που βρίσκομαι και πάλι στην Ελλάδα. Μου αρέσει πάρα πολύ»!

Για τις εγκαταστάσεις του Καρτερού είχε να πει μόνο καλά λόγια: “Είναι φανταστικές! Δεν μας λείπει τίποτα και η φιλοξενία είναι υπέροχη! Μπορείς να παίξεις αγώνες υψηλού επιπέδου, σε γήπεδα πραγματικά υπερσύγχρονα».

Γιατί όμως ο ίδιος προτίμησε να παίζει μπιτς χάντμπολ και όχι κάποιο άλλο σπορ; «Γιατί είχα φίλους που ασχολούνταν με το άθλημα και με ώθησαν στο να ασχοληθώ και μετά να… κολλήσω. Είναι ένα συναρπαστικό άθλημα.  Όλοι παίζουν στην Βραζιλία ποδόσφαιρο, εγώ θέλω να διαφέρω (γέλια)»!