Mια ελληνική παροιμία λέει πως «όταν λείπει η γάτα, χορεύουν τα ποντίκια», αλλά το νόημα της δεν ισχύει στην προκειμένη περίπτωση…

Μπορεί λοιπόν, η γάτα της Βραζιλίας να αποκλείσθηκε από τον μεγάλο τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος μπιτς χάντμπολ μόλις για δεύτερη φορά στα χρονικά (και για πρώτη μετά την παρθενική διοργάνωση, το 2004), αλλά τους Κροάτες δεν τους λες και ποντίκια!

Τουναντίον, πρόκειται για μια μεγάλη και παραδοσιακή  σχολή με έντονο αποτύπωμα στο γίγνεσθαι του αθλήματος, όπως μαρτυρά και το πλούσιο παλμαρέ της.

Η μεγάλη περιουσία της

και η λάμψη του Μπούρα

Η Κροατία στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου το 2008 στο Κάντιθ και το 2016 στη Βουδαπέστη, ενώ έχει κατακτήσει επίσης δυο ασημένια μετάλλια (2014/Ρεσίφε, 2018/Καζάν) και ένα χάλκινο (2012/Μουσκάτ).

Επίσης μοστράρει τέσσερα χρυσά μετάλλια, δυο ασημένια και ένα χάλκινο στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα και ένα ασημένιο και τρία χάλκινα στα World Games.

«Το χάντμπολ ρέει στο αίμα μας και ήλθαμε στο Ηράκλειο για να κατακτήσουμε τον τίτλο. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο» υπερθεματίζει ο Λούσιαν Μπούρα.

Ο γεννημένος στις 14 Αυγούστου 1997 παίκτης αναδεικνύεται στον λαμπρότερο αστέρα της διοργάνωσης, φιγουράρει στην κορυφή του πίνακα των σκόρερς και έχει βάλει από νωρίς υποψηφιότητα για να κατακτήσει (και) τον τίτλο του MVP, όπως άλλωστε τεκμηριώνεται και από την πρωτοκαθεδρία του στον πίνακα με τους βαθμούς αξιολόγησης (197).

Μέχρι στιγμής σε οκτώ αγώνες, ο Μπούρα έχει σκοράρει 151 πόντους (μέσος όρος 18.8) με 78/95 σουτ (ποσοστό ευστοχίας 82.0%) ενώ είναι πρώτος και στην κατηγορία των περιστροφών με 60.

«Με εμπιστεύονται οι συμπαίκτες μου»

«Όλα αυτά δεν τα έχω πετύχει μόνος μου και δεν συμβαίνουν από τύχη ή από συγκυρίες. Οι πόντοι μου προκύπτουν από τη σωστή λειτουργία όλης της ομάδας και από την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν οι συμπαίκτες μου» εξηγεί ο σούπερ σταρ της Κροατίας.

«Είναι αλήθεια ότι στον τελικό περιμέναμε να αντιμετωπίσουμε τη Βραζιλία, όπως συμβαίνει συνήθως στα Παγκόσμια Πρωταθλήματα, αλλά οι εκπλήξεις είναι μέρος του παιχνιδιού. Στο κάτω κάτω η Δανία δεν είναι κάποιο πυροτέχνημα, αλλά η πρωταθλήτρια Ευρώπης και μάλιστα δυο φορές στη σειρά. Ανυπομονώ να αρχίσει ο τελικός και ελπίζω ότι στο τέλος της ημέρας θα ανέβουμε στην κορυφή».

Η ορχήστρα και το… μίσος για την ήττα

Σε τι συνίσταται η επιτυχία της Κροατίας; «Πέρα από το ατομικό ταλέντο των παικτών, παίζει ρόλο η σωστή ομαδική λειτουργία μας. Είμαστε μια καλοδουλεμένη ορχήστρα στην οποία ο καθένας έχει έναν ρόλο και έχουμε κτίσει τη νοοτροπία των νικητών. Μισούμε την ήττα» απαντά.

Αναφερόμενος στον ημιτελικό με την Ελλάδα ο Μπούρα ήταν σαφής: «Στο τέλος μέτρησαν η κλάση και η εμπειρία μας. Στην πρώτη περίοδο βρεθήκαμε στριμωγμένοι, αλλά ξεπεράσαμε τις αντιξοότητες και ήμασταν πολύ πιο ψύχραιμοι και εύστοχοι στη διαδικασία του shoot-out. Πάντως η ελληνική ομάδα έχει προοδεύσει πολύ, είναι ένας δύσκολος αντίπαλος και της εύχομαι να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο».